ไผ่ตงลืมแล้ง/ไผ่กิมซุ่ง/ไผ่ไต้หวัน/ไผ่ตงไต้หวัน

ไผ่ตงลืมแล้ง บางทีก็เรียกไผ่ตงมาเลย์บ้าง เป็นไผ่สายพันธุ์ที่มาจากประเทศอินโด-มาเลย์ มีจุดเด่นคือ ทนแล้ง ทนน้ำท่วม เป็นไผ่ที่ไม่มีหนาม ไม่มีขน ลำต้นค่อนข้างตัน ใช้ประโยชน์ทั่วไป หน่อรสชาติกรอบ-อร่อย ไม่มีเสี้ยนเปลือกบาง
เอาล่ะไผ่ตงลืมแล้งผมพอรู้จักอันนี้ปลูกไปแล้วหลายต้น ไผ่ตงลืมแล้งเท่าที่ค้นดูบางคนก็บอกว่าไผ่กิมซุ่ง มาดูไผ่กิมซุ่งกัน

ไผ่กิมซุ่ง (Banbusa beecheyana) เชื่อกันว่าไผ่ชนิดนี้ ได้นำเข้ามาจากประเทศจีน เมื่อประมาณ 5 ปีที่แล้ว และกำลังนิยมในปัจจุบัน ลำต้นมีสีเขียวนูนจัด ระยะห่างระหว่างปล้อง ยาว 40-50 ซม. เนื้อหนา และมีกิ่งเล็กๆตามข้อ หน่ออ่อนไม่มีขนปกคลุม จะคล้ายกับไผ่ตงลืมแล้ง ไผ่เขียวสมิง และไผ่ไต้หวัน
เมื่อไผ่ไต้หวันถูกพาดพิง ผมก็จะนำเสนอไผ่ได้หวันต่อ

ไผ่ไต้หวัน หรือไผ่หม่าจู๋ (Dendrocalamus latiforus) ลำมีสีเขียวปนเหลือง เส้นผ่านศูนย์กลางกว้างประมาณ 8-25 ซม. สูง 15-20 เมตร ความยาวปล้อง 30-50 ซม.บริเวณโคนมีรากฝอยขึ้น ใบมีขนาดใหญ่ใช้ห่อขนมได้
ไผ่ไต้หวันจะมีไผ่ที่ทำให้เกิดความสับสนอีก นั่นก็คือไผ่ตงได้หวัน

ไผ่ตงไต้หวัน ลำต้นสีเขียวนูนชัด ระยะห่างระหว่างปล้อง 40-50 ซม. เนื้อหนาและมีกิ่งเล็กๆตามข้อ หน่ออ่อนไม่มีขนปกคลุม นิยมปลูกเอาหน่อมารับประทาน ลักษณะทั่วไปคล้ายกับไผ่ตงลืมแล้ง และไผ่เขียวสมิงมาก